Jako, że czytelnika zazwyczaj najbardziej interesuje leczenie to zacznę właśnie od tego.

Z leków najskuteczniej działają Pyrantel oraz Mebendazol

Ziołowe leczenie od dawnych czasów opierało się na pestkach dyni.

Ważne jest, aby były to świeże nasiona. Należy zmiażdżyć 60 g nasion razem z 20g cukru (moździerz, młynek do kawy) i natychmiast zajeść. Po 4-5 godzinach wypić : dzieci 1 łyżeczkę, dorośli 1 łyżkę oleju rycynowego.

Kukurbitacyny zawarte w nasionach dyni porażają układ nerwowy glist, które zostają wydalone po przyjęciu środka przeczyszczającego.

Inna wersja dla dzieci którą chętnie piją:

50g nasion dyni, 200g wody, 50g soku pomarańczowego zmiksować razem. Podać dziecku na czczo a po 4 godzinach również podać 1 łyżeczkę oleju rycynowego. Dodanie w diecie w tym dniu sałatki z porów również okazuje się skuteczne.

Profilaktyka polega przede wszystkim na zachowaniu czystości, myciu owoców i warzyw oraz dbanie o czystość rąk.

Objawy są bardzo różne: niekiedy występują bóle brzucha , nudności i wymioty, później dochodzą objawy toksyczne. Dziecko zaczyna się gorzej rozwijać fizycznie, nie przybiera na wadze, staje się nerwowe i nie potrafi skupić w szkole. Mogą pojawić się wysypki, zapalenie spojówek a nawet napady astmy oskrzelowej.

Powikłaniem niebezpiecznym przy glistnicy może być niedrożność jelit spowodowana zbiciem się glist w kłąb.

Nauka o pasożytach to parazytologia, a w wąskim znaczeniu obejmuje organizmy pasożytujące wewnątrz i na zewnątrz żywiciela, jak również czasami grzyby. Parazytologia zajmuje się biologią pasożytów, ich występowaniem i rozprzestrzenianiem, poszerzaniem wiedzy o patologii i przebiegu chorób pasożytniczych oraz doskonaleniem metod ich zwalczania i zapobiegania. Nazwa pasożyt pochodzi od greckiego słowa parasitos – współbiesiadnik, darmozjad. Pojęcie pasożytnictwa jest trudne do zdefiniowania. Zjawisko to można określić różnie z punktu widzenia ekologii, biochemii, patologii, higieny, czy genetyki. Pasożytnictwo jest związkiem biegunowym w którym osobniki jednego gatunku (pasożyta) wykorzystują osobniki innego gatunku (żywiciela) jako źródło pokarmu i często jako środowisko życia, wyrządzając tej populacji szkody. Interakcje te z reguły prowadzą do zmniejszenia szybkości wzrostu populacji żywiciela. Należy podkreślić, że chorobotwórczość jest z punktu widzenia medycyny, główną cechą pasożytnictwa. W ludzkim organizmie może przebywać ponad 300 gatunków pasożytów. Funkcjonują stereotypowe poglądy, że pasożyty żyją głównie w naszych jelitach a faktycznie można je odkryć w każdej części naszego ciała. Pasożyty żyją w skórze, na włosach, w płucach, mięśniach, stawach, wątrobie, przełyku, krwi, oczach, a także w mózgu. Dostają się one do organizmu człowieka różnymi drogami jak na przykład jedzenie niedomytych owoców i warzyw, jedzenie surowych lub niedogotowanych produktów, poprzez picie nieprzegotowanej wody, brak higieny osobistej, spożywanie pokarmów niewiadomego pochodzenia czy nawet poprzez kontakt z domowym zwierzęciem, którego nie odrobaczamy. Ponadto podróże zagraniczne i stres stają się dodatkowym czynnikiem sprzyjającym zarażeniu przez pasożyty. Najczęściej zarażenie pasożytami związane jest ze spożyciem zakażonej wody i żywności. Pasożyty przedostają się do naszego organizmu poprzez ukąszenie owadów, a nawet poprzez powietrze, w którym kurz stanowi transport dla jaj pasożytów. Często zarażenie ma miejsce podczas kąpieli w zbiornikach wodnych. Coraz częstsze są również zarażenia noworodków jeszcze w łonie matki.